Dag 15: We schrijven een gedicht.
10 augustus 2015
Na het ontbijt bij mama Rose gaan we naar Mwana Ukundwa Kigali naast het huis, waar we de kleding passen. Mijn rok is goed op maat. Na het passen rijden we met Polikarbe naar Koyonza, de nieuwste locatie van Mwana Ukundwa. Het is 6 maanden geleden opgericht.
Daar aangekomen verdelen we ons in groepen. Ik ga helpen bij de kinderen boven de 12 jaar. Met Ankelien en Peter doen we fopbal en springtouwen we. Daarna ga ik weer met scoubidou zitten en deel het uit. Iedereen doet de scoubidou om z’n hoofd, een heel leuk gezicht.
We lunchen daar en rijden daarna naar een meer waar een paar van ons zwemmen. Daar schrijven we een gedicht, mijn gedicht is:
ik beleef
ik ben in Rwanda
ik zie een mooi land
er gebeurt zoveel
ik ben in Rwanda
het is zo geweldig
er gebeurt zoveel
ik wil niet naar huis
het is niet te geloven
ik wil niet naar huis
de mensen zijn zo aardig
het is niet te geloven
je moet het echt meemaken
de mensen zijn zo aardig
en ze hebben zo weinig
je moet het echt meemaken
ik zie een mooi land
en ze hebben zo weinig
ik beleef
In de avond slapen we weer in het Guesthouse waar we ook de eerste avond sliepen, Guesthouse Bethany Isany in Kigali. Vanavond is de bonte avond. We drinken bananenbier en bananenwijn, Renate en Matthijs beelden iedereen uit en ze moeten ons op volgorde van jong naar oud zetten, wat niet helemaal goed ging. We geven Polikarbe een ballon met een kaarsje die we de lucht in laten gaan.
