Dag 16: Langzaam wen ik aan het idee dat ik weer bijna in Nederland ben.

12 augustus 2015

Het laatste ontbijt in Rwanda is lekker en na het ontbijt rijden we naar een marktje. Er zijn allemaal kleine winkeltjes en er staan mensen voor die je ‘welkom heten’ om het winkeltje in te gaan. Als je een winkeltje in gaat proberen ze je dingen te verkopen en ons is verteld dat we moeten afdingen. Eerst koop ik armbandjes nog te duur, maar later gaat het afdingen beter. Ik heb super leuke dingen gekocht en vind het een heel leuk marktje.

Als we weer terug zijn bij het Guesthouse heeft iedereen wat tijd voor zichzelf. Ik schrijf veel en tussendoor gaan we met een groepje nog wat kopen in de buurt. Jan en Maaike lopen een rondje mee met een voetbalteam en sommige kopen nog akabanga (chili olie), ook wel piri piri.    

Na het avondeten is het tijd om naar de luchthaven te gaan, waar we afscheid nemen van Jean d’Amour (coördinator Mwana Ukundwa Butare), Samuel, mama Rose, Jackson en Polikarbe. In het vliegtuig horen we weer veel Nederlands en krijgen we twee Nederlandse maaltijden. Langzaam wen ik aan het idee dat ik weer bijna in Nederland ben…

Foto’s

3 Reacties

  1. Ernst van Selm:
    22 augustus 2015
    Een mooi verslag, indrukwekkend, ben trots op je.
  2. Gerda Jongsma:
    28 augustus 2015
    Onlangs zag ik je in onze 'saaie' kerk. Ik kon haast de neiging niet weerstaan om je ter plekke te vragen hoe je het gehad hebt in R. Nu heb ik je verslag gelezen. Erg leuk. Fijn dat je zo'n mooie, indrukwekkende reis hebt gehad. Je gedicht vind ik heel bijzonder. Aan het kookeiland mag je Rwandees koken voor ons!
  3. Nel en Willem Korving:
    31 augustus 2015
    Beste Laura,
    Dank voor het mooie kaartje en het delen van je reiservaringen en mooie foto's. Wij vonden het een indrukwekkend verhaal.