Dag 14: Rwanda is veilig.

Na het ontbijt gaan we om 10.00 naar de kerk, de dienst zou 2,5 uur duren. Bij de kerk is er een vertaler die helaas niet zo goed Engels kan. In de kerk zijn Ierse gasten die een lied zingen en een stel dat gister getrouwd is. Er waren drie koren en wat mij opvalt, is dat er wel meer dan 50 kinderen in de kerk zijn. Onder de dienst stellen we ons voor en dat wordt dan vertaald door iemand in het Kinyarwanda. De dienst duurde een uur langer dan verwacht, erg lang dus. Maar het was leuk om mee te maken.

Als we weer bij het huis van mama Rose aankomen, is het lunchtijd. We lunchen en gaan daarna met Jackson naar de stad. Mama Rose heeft een begrafenis en daarom is Jackson er, een aangenomen zoon. We rijden langs de expo waar we in willen, maar er staat een te lange rij. Dus rijden we door en komen bij een bioscoop. Jackson zegt dat het rond de 5 euro kost en dat vindt hij veel geld, maar in Nederland zou dat heel goedkoop zijn. We kijken Papertown in een kleine zaal zoals in Nederland. Op het einde is er ook een lichteffect, grappig.

In de avond vragen we Jackson een aantal dingen, zoals waarom de mannen vaak puntschoenen hebben. Dit is een Italiaans ontwerp en dat is populair. Hij is in verschillende Afrikaanse landen geweest en we vragen hem naar verschillen. Zo is Rwanda een stuk veiliger vergeleken met andere Afrikaanse landen, maar zijn de wegen niet zo goed.